ZEMLJORADNJA

Kopriva je jedna od najlekovitijih biljaka, a najčešće se koriste list i koren koprive. Koristi se za pročišćavanje krvi i pojačavanje izlučivanja tečnosti iz organizma.

Pamuk je od davnina gajena biljka koja vodi poreklo iz Meksika. Najveći proizvodači su Indija, SAD, Kina, Rusija, Brazil. Za njegovo gajenje najbolja su aluvijalna zemljišta koja se mogu obilno navodnjavati.

Nekada su je naši preci rado sadili jer je vrlo otporna na sve vremenske uslove, velike mrazeve i čestu bolest koja napada voće – čađavu krastavost.

Ova dekorativna vrsta se gaji isključivo kao ukras u bašti.

Na osnovu podataka Instituta za primenu nauke u poljoprivredi u čijoj nadležnosti su PSSS Srbije, koje prate izvršenje setvenih radova, u Republici Srbiji je do 3. novembra, uračunavajući i 3.000 ha na teritoriji Kosovske Mitrovice, pšenicom zasejano ukupno 390.111 ha, ili 64,75 % od očekivanih površina.

Beli koren je slabo pozatno, bolje reći zaboravljeno, povrće, iako su ga poznavali i stari Grci i Rimljani. Kod nas proizvodnja nije poznata, ali njegov divlji rođak, koji je zastupljen među livadskim biljkama, u kontinentalnom, koristi se u proleće, zajedno sa ostalim samoniklim biljkama.

Loboda hranljivo i lekovito lisnato povrće koje se koristi kao spanać, zelje i blitva. Jestiva loboda je povrće iz porodice Amaranthaceae, podporodice Chenopodioideae.

Drveće citrusa traži posebnu negu tokom zime, jer čim nastupe hladni dani počinje opadanje listova što uzgajivače s pravom zabrine.

Ovo povrće ima pikantan ukus, otvara apetit, a sadrži i supstance s antibiotskim delovanjem.

Poznata je pod različitim nazivima: tikva sudovnjača, tikva zmijača, kineska tikva, vijetnamska tikva, indijski krastavac.

Višegodišnja aljma odlikuje se blažim ukusom i mirisom u odnosu na cmi luk. To je botanički dvogodišnja vrsta koja se gaji kao jednogodišnja, dvogodišnja i višegodišnja vrsta.

U vrtovima i oko okućnica ovo stablo daje naglasak celom dvorištu jer u vreme cvatnje cvate predivnim crvenosmeđim ili tamnoplavim perjastim cvetovima zbog kojih stablo izgleda kao da je obavijeno dimom.

Bršljan se pripija uza tlo, pa se smatra simbolom vernosti u braku.

Ime je dobio od reči Askalon, sredozemne luke iz koje su kretali brodovi na put u Europu te se smatra da iz tog kraja i vuče poreklo. U rodu je s lukom i belim lukom (češnjakom).